بدون عنوان

میوه به
میوهٔ بـِه [ ب ِه ْ ] یا بهی (نام علمی: Cydonia oblonga) دارای گوشت خشک و کرکی است که طعمی ترش و تقریباً گس دارد. [۲] با این حال وقتی به پخته می‌شود بو و طعمی بسیار خوش دارد. برای کمپوت مناسب است و بصورت مربا و مارمالاد نیز کاربردی عالی دارد.[۳] اگر به دنبال به هستید باید به بازار کشاورزان یا مغازه‌های مخصوص سبزی مراجعه کنید. به در داخل آمریکا بیشتر از کالیفرنیا می‌آید اما این میوه بصورت جهانی در فرانسه، یونان، آرژانتین، نیوزیلند و ایران نیز پرورش می‌یابد. درخت به درختی است از تیره گل سرخیان، جزو دسته سیبها که پشت برگهایش کرک دار است .[۴] آنرا در آستارا، هیوا، در رامیان و کتول، شغال، در لاهیجان و دلیجان و رودسر، توچ و در رامسر و شهسوار، سنگه مینامند. درخت به، در خاکهای خشک و خیلی آهکی خوب نمیروید و نیازمند به خاک ژرف است .[۵] به سرشار از ویتامین‌های A و B و املاح آهکی و تانن است. به دارای پروتید، گلوسید، لیپید و آب است و صد گرم آن تولید 112 کالری انرژی می‌کند. این میوه مقوی معده و متوقف کننده اسهال‌های ساده و خونی است.[۶] در ورم حاد در روده‌ها، خونریزی‌های قاعدگی و بواسیری، اثر بسیار موثری دارد. به ضمن تقویت اعمال دستگاه گوارش، مخاط و سرفه کاملا موثر است. دم کرده برگهای به برای تسکین سرفه شهرت فراوانددارد  به سردرد کمک می کندر